Ponad rok temu postanowiliśmy, koniec z tym, mamy dość.
Mąż zaczął szukać pracy za granicą.
Okazało się, że pracy jest sporo, ale takich by pensja była dobra, by miejscowośc była porządna a życie tam nie wyssało z nas ostatnich groszy było mniej.
Dziś już mogę to powiedzieć bo nareszcie do mnie to dotarło.
Wyjeżdzamy, załatwiamy domek dla naszej trójki.
Będziemy żyć na obczyźnie w malutkiej miejscowości pod Nottingam.
Czuję lekki strach przed nieznanym, przed rozłąką z rodziną.
Jeżeli nie zmieniamy swojego życia, nie możemy narzekać, że jest nam źle.
My narzekaliśmy. Czy tam będzie lepiej, nie wiem, mogę mieć tylko nadzieję popartą opowieściami znajomych, którzy już tam są, z dziećmi.
Do Polski leci się 2 godziny, samolot jest nawet tańszy niż pociąg do Krakowa. Świat się robi malusi.
Gdzieś w połowie marca spakujemy się i polecimy by rozpocząć nowe życie :)
Ahoj Przygodo! :))))
0 komentarze:
Prześlij komentarz